De rest van vorige week liep zijn gewone gangetje. Vrijdag gingen we naar school en gaven we allebei nog een dagje les. Toch waren we blij dat het weekend was. Ons weekend bestond uit wat ‘uitrusten’ na de eerste lesweek. Op zaterdagmorgen waren we al vroeg wakker door de warmte, en onze biologische klok die ondertussen op 6 uur geprogrammeerd staat. Lang blijven liggen zat er dus niet in. We vlogen onmiddellijk in ons schoolwerk zodat we op zondag konden genieten van de zon. Op zaterdagnamiddag gingen we samen met Joyce en Lynn naar het enige echte museum van Likoma. Grote verwachtingen hadden we er niet bij, en gelukkig maar. Het museum stelde, buiten enkele rekken met wat potten en pannen, niet zo veel voor. Daarna wandelden we verder naar Khaiko en genoten we van het prachtige uitzicht op het Malawimeer, de mooie natuur op het eiland en de zon. Verder bestond ons weekend uit nog wat schoolwerk maken en gaan zwemmen in het meer.
Maandagmorgen, klaar voor week twee vertrokken we naar school. Het lesgeven verliep zoals gewoonlijk. Veel was er deze week niet anders. De leerlingen geraken beetje bij beetje meer gewoon aan ons, en durven al meer te antwoorden. In de lessen Engels blijft dat toch wel nog een probleem aangezien ze zelf maar weinig Engels kunnen, en de lessen Engels toch al op een behoorlijk hoog niveau liggen. Op woensdag was er geen school aangezien het Aswoensdag was. We moesten wel naar de kerk met de leerlingen, en werden daarvoor om 7uur op school verwacht. Eens we daar woensdagmorgen aankwamen was er niet echt iemand te zien. Rond kwart na 7 kwam de directeur toe, maar verder was er (buiten enkele leerlingen) niemand te zien. Toen we vroegen of de leerkrachten al in de kerk waren, antwoordde hij dat ze waarschijnlijk rechtstreeks naar daar zouden gaan. Aangezien we dachten dat de mis dus om 7 uur begon gingen we vlug naar de kerk, maar ook daar was het nogal leeg. Uiteindelijk begon de mis om 8 uur, maar meer dan twee leerkrachten hebben we er niet gezien. Eens terug thuis werkten we nog wat voor school en gingen we zwemmen in het meer. Rond 15u hadden we een afspraak met alle deelnemers van de competitie van zaterdag. Aangezien we hier in Afrika zitten, en ze hier heel veel tijd hebben waren de eerste deelnemers er rond 15.30u. Rond 16.00u zijn we uiteindelijk begonnnen en kregen alle deelnemers wat uitleg van wat hen op zaterdag te wachten stond.
Op donderdag werden de lessen na de eerste break stop gezet voor de meisjes. Alle meisjes van standard 5 tot 8 moesten naar de grote zaal, en kregen daar een uiteenzetting over relaties en zwangerschap. Ook op vrijdag werden de lessen na de eerste break al stopgezet. Deze keer niet voor een uiteenzetting, maar om te bidden. Dit alles gebeurde in het Chichewa, dus veel hadden wij er niet aan. Ondertussen kregen de jongens de opdracht om hout te hakken. Vrijdagnamiddag gingen we samen met John, Joyce en Lynn naar de luchthaven om de ‘Belgen’ (vrijwilligers van Project Malawi) op te halen. De jeeprit ernaartoe was een hobbelachtige ervaring. Sinds vrijdag zitten we dus niet meer met twee, maar met drie in het huisje.
Zaterdag was de grote dag! De competitie was voor veel mensen op het eiland een grote gebeurtenis. Rond 13.00u verzamelden we aan het strand bij het meer. Van daaruit werden de mannen met bootjes naar het dichtstbijzijnde eilandje gebracht. Op ons signaal sprongen alle mannen in het water en zwommen ze terug naar het strand. Van daaruit moesten ze lopen naar het voetbalveld. De sfeer, het enthousiasme en het geluk bij de mensen hier, zorgde toch wel voor een ‘kickgevoel’ bij ons. Na de wedstrijd voor de mannen volgde de bottlerace en de sacrace voor de vrouwen. Alle vrouwen die meededen aan de bottlerace moesten een parcours afleggen met een flesje op hun hoofd. Bij de sacrace moesten ze in een zak naar de overkant van het voetbalveld springen. Zowel de bottlerace als de sacrace zorgden voor hilarische beelden. Alle vrouwen waren super enthousiast en gingen voor de overwinning! Zalig om dit te zien! Na de wedstrijden was het tijd voor de prijsuitreiking. De eerste drie winnaars kregen een geldsom. Één tot vijf kregen een petje, en alle deelnemers van de competitie kregen een balpen, notebook en een drankje. Na dit alles hadden we een heel geslaagde namiddag achter de rug waar we nog lang van zullen nagenieten.
Wist je dat …
- Frieda ( de vrijwilligster van het project) die hier in het huisje logeert op de hardgekookte eitjes een hartje tekent?
- Niet wij, maar wel Jolien (de zus van Josfien) de blog aanvult nadat wij die hebben doorgemaild? Wij geraken onmogelijk op onze blog.
- We het heel jammer vinden dat we de blogs van onze medestudenten niet kunnen volgen, maar dat we hopen dat ook zij het naar hun zin hebben?
- We alle medestudenten in België heel veel succes wensen op ingroeistage?
- Het de laatste week is met de Antwerpse collega’s? Lynn en Joyce vertrekken binnen een grote week.
- We al onze ‘gekregen’ balpennen geteld hebben en daarmee onze volledige school (750 lln) gelukkig kunnen maken?
- Het regenseizoen hier ’s nachts voor de nodige afkoeling zorgt (harde regenbuien)?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten